Vandaag een ander deel van de ingang van de invordering van schuldvorderingen tussen vervoerders, dit keer op de verschillen in de wijze van invordering van schuldvorderingen tegen de onderaannemers, en dragers van de opeenvolgende, en de beperking van de acties.
Vorderingen jegens andere vervoerders achterkant van de opeenvolgende
In de regel is de feitelijke verantwoordelijkheid voor schade tijdens het transport vertragingen of stijging draagt slechts een van de dragers die deelnemen aan het transport (is het meestal de laatste vervoerder of onderaannemer opeenvolgende). In veel gevallen dus tot de situatie, waar de vervoerder met de verantwoordelijkheid van de persoon die recht heeft willen claims tegen de werkelijke dader te doen gelden. O tym, hoe het kan dat doen vooral omdat, of we te maken hebben met de onderaannemer of de opvolgende vervoerder.
In het geval van opeenvolgende vervoer door de lucht de aansprakelijkheid is een hoofdelijke, Dus vorderingen tussen dragers zijn toevlucht heeft en alleen kan worden geclaimd na de betaling van een vergoeding aan de rechthebbende. Dit betekent dat, dat zelfs een definitieve rechterlijke uitspraak tegen een vervoerder niet het recht geeft om gebruik te maken van de andere vervoerder te zoeken - is het noodzakelijk om schulden te betalen aan de rechthebbende.
Op welke basis moeten verantwoording afleggen aan hun vervoerders geleidelijk? In kunst. 6 paragraaf. 3 pr. draad. de, dat is alleen van toepassing verhaal tegen de vervoerder draagt de verantwoordelijkheid voor de omstandigheden, waarvan de schade het gevolg is (dus niet aan alle andere vervoerders hoofdelijk aansprakelijk). Alleen wanneer het onmogelijk is de omstandigheden bepalen, verantwoordelijkheid van de dragers volgens de hoeveelheid verplaatsbare. Ook echter in het laatste geval kan de aansprakelijkheid drager vrijgegeven, wat bewijst, dat de schade zich niet in de uitvoering van de transport.
Op soortgelijke wijze regelt de onderlinge verhoudingen van opeenvolgende dragers CMR. Volgens kunst. 37 stak een de volledige verantwoordelijkheid voor schade aan andere vervoerders komen ten laste van de vervoerder, waardoor de schade. Indien de schade veroorzaakt door meer vervoerders, iedereen moet betalen volgens zijn deel van de verantwoordelijkheid. Indien het niet mogelijk om te bepalen taken, transporters die verantwoordelijk is voor de schade verantwoordelijk is in verhouding tot hun beloning voor het vervoer. Hetzelfde percentage wordt de aansprakelijkheid van vervoerders van opeenvolgende zijn, Als u niet kunt oplossen, welke dragers worden verantwoordelijk geacht voor de schade. Het Verdrag voorziet in de extra oplossing niet wordt vaak gezien. W Mysl kunst. 38 Als een van de opeenvolgende dragers insolvent, een deel van de vergoeding, dat valt op hem, en is nog niet door hem betaalde, verdeeld over de andere vervoerders in verhouding tot hun salaris.
Claims terug naar onderaannemers
Veel minder ingewikkeld het lijkt erop dat de aanspraken van onderaannemers. In dit geval is de belangrijkste luchtvaartmaatschappij met de verantwoordelijkheid van de persoon die recht heeft om het recht op betaling van een schadevergoeding van zijn onderaannemer te eisen, ongeacht zijn of hij de schade heeft veroorzaakt, of heeft een van de volgende sub. Vanuit het perspectief van ouders vanwege de onderaannemer draagt de volledige verantwoordelijkheid voor alle volgende onderaanneming voor hun eigen daden (volgens kunst. 5 pr. draad. ik kunst. 3 CMR). De onderaannemer op zijn beurt, zal het recht hebben om zijn vorderingen jegens haar onderaannemers, enz..
Dit ontwerp is echter niet duidelijk en het is een zeer belangrijk karakter. De vraag rijst - als de grootste luchtvaartmaatschappij kan claims tegen de onderaannemer? Pas na de betaling van een vergoeding aan de rechthebbende? Of heb je de timing, treedt op wanneer de houder van een claim op de vervoerder? In het geval van hoofdelijke aansprakelijkheid is geen twijfel, moet hij eerst betaalt uw rekeningen, dat een beroep kan worden gevraagd van andere luchtvaartmaatschappijen. Claims tegen aannemers zijn niet van verhaal onder hoofdelijke aansprakelijkheid.
De leer van het transport wet geeft geen eenduidig antwoord geven op deze vraag: omdat er tegengestelde posities. Persoonlijk ben ik van mening, dat er geen reden is om vast te stellen, dat op schadevergoeding door de onderaannemer moet eerst een vergoeding betalen aan de rechthebbende. Er is geen twijfel, in het burgerlijk recht dat de schade is het feit zelf dat het verhogen van de verplichtingen van de benadeelde persoon. Compensatie kan worden geclaimd, dus al op de grond, dat als gevolg van degene, het slachtoffer werd veroordeeld tot een bepaald bedrag te betalen aan een andere entiteit. De vordering tot schadevergoeding tegen de veroorzaker van de schade is ontstaan had nu tijde van de toewijzing aan de kant van het slachtoffer, en niet alleen bij de betaling. Om deze redenen kan de belangrijkste luchtvaartmaatschappij beweren vorderingen tegen de onderaannemer, ongeacht de, of compensatie betaald aan de rechthebbende.
Beperking van de acties tussen de vervoerders
Bij de bespreking van de aansprakelijkheid van vervoerders om andere vervoerders, niet om het verschil in de regelgeving van de beginselen van beperking vermelden voor claims tussen hen. Volgens kunst. 78 paragraaf. 1 pr. draad. gevestigde vordering op de vervoerder om andere vervoerders (zowel gecontracteerde en opvolgende vervoerders) vervalt na 6 maanden, de vervoerder de schade te herstellen, of van de, waarin de actie werden tegen hem. Deze laatste bepaling is van groot belang, omdat het betekent dat meestal de beperking van de vorderingen op de andere vervoerder voordat ze zijn verklaard, de vervoerder uitspraak van de rechter. Om deze reden is het best in deze situaties het geval te zawezwania een compromis, om de verjaring te stuiten.
Anders de kwestie in het CMR-verdrag. Kunst. 39 paragraaf. 4 een, dat de verjaringstermijn voor claims tussen vervoerders callback loopt van de rechterlijke beslissing tot vaststelling van het bedrag van de schadevergoeding of de feitelijke datum van betaling van de schadevergoeding, Als er geen uitspraak. Ook hier, maar er is twijfel, de vraag of de bepaling van artikel. 39 paragraaf. 4 is alleen van toepassing op het verhaal tussen vervoerders sukcesywnymi (naar de locatie van bepaling suggereren) of tussen alle vervoerders (voorstellen hoe de inhoud). Uit voorzorg, dan ook in het geval van onderaannemers neem een algemene term of verplichting op grond van artikel. 39 paragraaf. 4 afhankelijk, die korter.
In beide gevallen, zowel op het CMR-verdrag en transportrecht, kan de verjaringstermijn worden verlengd in geval van een klacht.
Hello Mr Counselor,
Allereerst wilde ik u bedanken voor de inzet en het werk dat je in het uitvoeren van deze blog. Voor mij is het een schat aan kennis, waarvan ik me nauwelijks kan losmaken 🙂
De vermelding is al vrij oud, Echter, in verband met de, die zich momenteel buigt voor mij de meest actuele. Ik vraag me af, namelijk de verjaringstermijn voor vorderingen tussen opvolgende vervoerders, In typische, of door een van de dragers van de onderaannemer. Ik ga akkoord, dat in een dergelijke situatie is het moeilijk om te spreken van opeenvolgende carrier, een aantal redenen, waarvan de eenvoudigste lijkt niet aan de vereisten die door de CMR voldoen (dwz het vervoer wordt uitgevoerd op basis van een enkel contract, en op basis van een aantal opeenvolgende overeenkomsten, die zeer verschillend van elkaar kunnen zijn, komt niet voor in de strikte zin van de brief CMR en goederen tussen vervoerders doorsturen). Mijn twijfels, werpt echter P. interpretatie, betreffende de beperking van de actie. Het lijkt mij, het kader van artikel. 39 in het hoofdstuk vervoer is niet toevallig opeenvolgende. Carrier, die het vervoer aannemers hebben uitgevoerd, vanuit het oogpunt van die onderaannemer is geen drager, maar de bestelling / verlader. Het is de enige partij, die hem bindt aan de contractuele relatie (om deze reden, kan de ontvanger van uw vordering alleen plaatsvinden voor “van de ouder”). Daarom heb ik, beweert dat de beperking van de vervoerder / bestelling naar de afzender, moeten de algemene regels van de kunst te volgen. 32 CMR.
Ik heb een andere vraag, beperking van aanspraken, namelijk het statuut van beperkingen vordering tot betaling van de feitelijke vervoerder voor het vervoer aan de vervoerder / bestellen.
Wordt de term is een term van de kunst 32 CMR punt. c) – andere gevallen beperking ?
Een interessante kwestie lijkt de gelegenheid om te proberen om kwaadaardige bedoelingen bewust niet betalen te bewijzen (ondanks oproepen) verzender – Dit zou de termijn voor uitbreiding van 3 jaar.
@ Bartek R.
Heel erg bedankt voor de vriendelijke woorden 🙂 Wat betreft de opeenvolgende vervoerders – niet verbergen, die onlangs mijn standpunten in dit verband zijn enigszins gewijzigd in verband met de verklaring, dat de oorspronkelijke tekst van artikel. 34 CMR onrechte werd vertaald in het Pools (sic!) als, die zijn betekenis aanzienlijk verandert. Zijn aandeel werd ook het lezen van het nieuwste boek van Krzysztof Wesolowski en kritische analyse van de rechtspraak van de Hoge Raad in dit verband (hoewel de recente rechterlijke beslissing reflecteert mijn huidige inzichten). Ik ben dan ook, onderaannemers die opvolgende vervoerders verzetten is niet nauwkeurig behandeling, Geleidelijk aan, als de dragers zijn de meeste onderaannemers, die op grond van artikel. 34 CMR zijn opvolgende vervoerders door de overname van de vrachtbrief en scheepvaart.
Als voor de kunst en de. 39 Ik ben het eens, dat uitzicht kan zijn controversieel, en de positie van de rechtbanken zijn hier verdeeld, hoewel het lijkt te domineren het uitzicht toegeschreven deze bepaling alleen van toepassing op het vervoer van opeenvolgende. Onder deze aanname, en de adoptie, dat in dit geval is er geen transport van opeenvolgende, eigenlijk dient te worden verwezen naar artikel. 32 CMR.
Met betrekking tot de vorderingen tot vervoerbare – de termijn bedoeld in artikel. 32 paragraaf. 1 branden. c CMR
Zoals voor het verlengen van de termijn voor 3 jaar – Ik denk niet dat de optie zien. Kunst. 32 paragraaf. 1 kennelijk verwijst hier naar de kunst. 29 CMR, die betrekking heeft op schade in de verzending veroorzaakt door opzet of grove schuld.
Mr Counselor ,
Ik raad het lezen van het vonnis:
Arrest van het Hof van Beroep in Warschau 2005-10-26, Ik Aca 431/06
Opubl: Jurisprudentie van de hoven van beroep jaar 2008, Nee. 8, Item. 27, st. 55
Gezien de definitie van de drager in de CMR volgende (Opeenvolgende), Er is geen basis voor een ander product dan de rechtstreeks in het verdrag, de aanneming van de volgende vervoerders directory door aan hen als onderaannemers vervoer, door middel waarvan de vervoerder neemt haar inzet. Onderaannemer als bedoeld in artikel. 3 CMR is dus niet "een andere drager" in de zin van hoofdstuk VI van het Verdrag. Om deze redenen zal het begin van de verjaringstermijn voor vorderingen tegen de onderaannemer geen kunst set voeren. 39 CMR, maar artikel. 32 CMR.
@ Natalie
Bedankt voor de hint, maar het vonnis is mij bekend. Op dit moment is het moeilijk om hierover unanimiteit te bereiken (Het Hooggerechtshof in de jaren 80 deze had een andere mening), en het basisprobleem is het geschil in de zin van het transport van opeenvolgende. Sommige vertegenwoordigers van de leer en de rechtbanken overwegen, dat opeenvolgende onderaanneming en transport in het CMR-verdrag exclusieve. Anderen zijn van mening, dat deze niet tegenstrijdig instellingen. Vandaar mijn suggestie, voorzorgsmaatregel om altijd laten leiden door die datum, die korter, want je kunt altijd druk op de rechter, die een ander standpunt zal hebben dan we zouden willen.
Hello Mr Counselor,
Ik heb onlangs een ontmoeting met het uitzicht (naar mijn mening, foutieve), dat in het geval van internationaal vervoer (die van toepassing is het CMR-verdrag) verjaringstermijn voor claims tussen vervoerders zijn toevlucht 6 maanden en is gebaseerd op artikel. 78 paragraaf. 1 Transport wet, in plaats van de jaarlijkse artikel. 32 CMR. Als rechtvaardiging aangegeven, dat het verdrag geen claims aan de onderaannemer heeft reguleren. Door de aanwezigheid van artikel. 32 Verdrag is het duidelijk voor mij, Instrueren de vervoerder ten opzichte van zijn onderaannemer heeft een jaarlijkse verjaringstermijn (zelfs in de veronderstelling, dat dit niet het vervoer van opeenvolgende). Is het in zulke gevallen een beperking van de techniek. 78 paragraaf. 1 Transport wet heeft enkele steun in de rechtspraak?
@ Catherine
Naar mijn mening, deze misvatting – Echter, de rechtbanken soms gaan in een richting. Konwencja CMR nie mówi nic o roszczeniach regresowych pomiędzy przewoźnikami niesukcesywnymi, ale mówi o roszczeniach z umowy przewozu, a roszczenie regresowe jest zawsze takim roszczeniem, więc powinno stosować się ogólny roczny termin przedawnienia (albo trzyletni).